کمان بودن رنگین کمان
چرا رنگین کمان به صورت « کمان » دیده می شود؟
شاید این مسئله برای دانش آموزان جذاب باشد که چرا رنگین کمان، به صورت کمان مشاهده می شود؟ در روزگاران قدیم، کسانی مثل قطب الدین شیرازی در این باره تحقیق کرده بودند، اما اولین کسی که به طور جدی به این مسئله پرداخت رنه دکارت بود.
دکارت با توجه به قوانین شکست همزمان ولی به طور جداگانه از اسنل ( بنیان گذار اصلی قوانین شکست و بازتاب ) به شرح رنگین کمان پرداخت و در سال 1637 نتایج خود را منتشر کرد .
همانطور که می دانید قطرات آب در حال سقوط، کروی شکل هستند، اگر شما با چگونگی شکل گیری رنگین کمان آشنا باشید، متوجه خواهید شد که باید به بررسی نحوه برهم کنش پرتو نور سفید با یک قطره شفاف بپردازیم.
رنگین كمان اصلی را مجموعه پرتوهایی كه در مرز قطر هوا، دوبار شكسته و یك بــار بـاز تـابیده انـد، مـی سـازند و چـون ضریب شكست آب برای رنگ های مختلف متفاوت است، نور سفید در ضمن این شكســت هـا بـه اجـزای رنـگ های اصلی تجزیـه می شود، دقت نمایید که نور خورشید پیوسته است و در تمــام نقـاط رو بـه نور، قطره با آن برخورد می كند كه شرایط بازتاب و شكســت در هر یك از این نقاط ، متفاوت است. پدیده تجزیه نور توسط منشور را حتما در زندگی روزمره و یا در آزمایشگاه فیزیک مشاهده کرده اید.
پرتو نور که در راستای یکی از قطرهای کره می تابد، بدون شکست از قطره آب عبور می کند و در طرف دیگر بازتابیده می شود.
در مقابل اگر پرتو نور مماس بر قطره به آن بتابد، می توانید ببینید كه هنگام ورود به بیشـترین مـیزان ممكـن مـی شـكند و پرتـو خروجی با پرتو خروجــی بـا پرتـو ورودی زاویـه حـدود 165 درجه می سازد، بررسی بیشتر نشان می دهد كه در بین این دو وضعیت حدی ، زاویه انحـراف زاویـه بیـن پرتـو خروجـی و ورودی از 180 درجه كاهش می یابد بــه مقـدار كمینـه 138 درجه می رسد و سپس دوباره تا 165 درجه بالا مــی رود، امـا چون در اطراف مقدار كمینه، تغیـیر زاویـه كـم اسـت، بخـش بزرگی از نور فـرودی ، در حـول و حـوش ایـن زاویـه( 138 درجه) از قطره خارج می شود.
به عبــارت دیـگر ، شـدت نـور خروجی در تمام زوایا یكسان نیست و بیشتر نـور رنگینـی كـه از قطره بیرون می رود، با جهت تابش خورشید، زاویه حــدود 138 درجه یا معادل آن 42 درجه می سازد. البته ایــن زاویـه، بستگی به رنگ پرتو دارد و بین 40 تا 42 درجه برای رنگ های قرمز تا بنفش متفاوت است. بنابراین می توان تصور كـرد كـه تنها در زوایای حــدود 42 درجـه ، پرتوهـای رنـگی بـه طـور مؤثر از قطره خارج می شوند.(شکل بالا)
حالا تصور شكل رنگین كمــان، كـار سـاده ای اسـت، فـرض كنید در بعد از ظــهر ، خورشـید در حـال تـابش و فضـا پـر از قطره های كروی آب است و شما هم پشت به خورشــید و رو به شرق ایستاده اید، در این وضعیت نور رنــگی كـه بـه چشـم شما می رسد، مجموعه نورهای خـارج شـده از تمـام قطراتـی است كه خط واصل چشم شما و آن ها با راستای نور خورشید، زاویه بین 40 و 42 درجه می سازد.
مكان هندسی این قطره ها مخروطی بــه رأس چشـم شماسـت كه نیم زاویه رأس آن حدود 42 درجه است. چیزی كه شما از رأس این مخروطی می بینید مقطع آن است، یعنی یك نوار دایره ای به پهنای زاویه ای بین 40 و 42 درجه كه رنگ های قرمز تا بنفش را در خــود جـای داده اسـت، البتـه سطح افق، این دایره را قطع می كند و چون قطـرات آب تنـها در هـوا حضـور دارنـد، شـما تنـها كمـانی از یـــك دایــره را می بینید. این كمان، وقتی پرتو خورشید موازی با افـق اسـت، یعنی هنگام غروب به بیشینه خــود مــی رسـد و بـه نیـم دایـره تبدیل می شود. البته در آســمان و مثـلاً از درون هـواپیمـا در شرایط مساعد می تـوان رنگیـن كمـان دایـره ای را هـم دیـد.
برچسبها:
لایه اوزون
مطمئن هستم که شما، بارها و بارها نام لایه اوزون را از رسانه های جمعی شنیده اید. در این مقاله اطلاعات مختصری راجع به این لایه حیاتی آورده شده است.
تاکنون کره زمین تنها سیاره شناخته شده است که امکان حیات موجوداتی مثل انسان ها در آن مشاهده شده است، زمین سومین سیاره منظومه شمسی است که در فاصله ای حدود 149.800.000كیلومتر از خورشید قرار گرفته است، در این فاصله از زمین انرژی که توسط زمین از خورشید دریافت می کند تقریباً 9^10×95/1 وات است.
همان طور که می دانید خورشید تنها ستاره منظومه شمسى مى باشد كه كرات و سیارات در اطراف آن مى چرخند و از انرژى آن استفاده مى كنند.
تقریباً 8 دقیقه طول می کشد که نور خورشید به زمین برسد. 30 % از کل نور رسیده به زمین بر اثر ذرات و مولكول هاى موجود در لایه هاى بالایى منعكس مى شوند بقیّه آن ها از لایه ها زمین عبور مى كنند و به زمین مى رسند.
نور سفید خورشید از رنگ های زیادی تشكیل شده است كه هر كدام از آن ها داراى طول موج و انرژى مخصوص به خود مى باشند.
حتما تا به حال تجزیه نور سفید خورشید را مشاهده کرده اید که با تجزیه نور، به هفت رنگ تفکیک مى شود.
پرتوهاى فوق بنفش داراى طول موج كوتاه و انرژى زیاد مى باشند پرتوهاى فوق بنفش با انرژى زیادى كه دارند براى تمام موجودات زنده خطرناك مى باشند و موجب سرطان پوست یا آفتاب سوختگى مى شوند.
خوشبختانه در اطراف زمین لایه محافظی به نام لایه اوزون وجود دارد که از ورود این پرتوهای خطرناک به سطح زمین جلوگیری می کند.
اوزون چیست؟
دانشمندان لایه ها زمین را به چهار قسمت تقسیم مى كنند :
1) تروپوسفر (كه نسبت به سطح دریا 12تا15 كیلومترارتفاع دارد)
2) استراتوسفر
3) مزوسفر
4) تروموسفر(خارجى ترین لایه زمین)
برچسبها:
مقدمه ای بر پلاستیک ها - پلیمر ها
پلاستیک به خاصیتی از مواد که آن ها را قابل قالب گیری و تغییر شکل می کند اطلاق می شود. از نظر تاریخی این عبارت برای موادی همچون واکس و آسفالت بکار می رفت. با پیشرفت هایی که در علم شیمی به وجود آمده کلمه پلاستیک برای مواد پلیمری اصلاح شده و مواد مصنوعی که قابلیت تغییر شکل دارند استفاده می شود. کلمات پلاستیک و پلیمر معمولا به یک معنی استفاده می شوند اما به طور دقیق تر پلاستیک به قطعات نهایی تکمیل شده و پلیمر به مواد خام اولیه گفته می شود.
پلیمر ها از مولکول های بسیار بزرگی تشکیل شده اند. یک مولکول آب از سه مولکول که شامل دو مولکول هیدروژن و یک مولکول اکسیژن می باشد تشکیل شده است. یک پلیمر از صدها و یا هزاران اتم تشکیل شده است. یک پلیمر از تعداد زیادی منومر که کنار همدیگر قرار گرفته اند تشکیل شده است. در یونانی "پلی" به معنی چند تا و "مر" به معنی واحد یا بخش می باشد.
پلیمرها را بر حسب خواص حرارتی به دو دسته ی بزرگ می توان تقسیم کرد :
- پلیمرهای ترمو پلاستیک
- ترموست ها
ترمو پلاستیک ها همان طور که از نامشان پیداست با اعمال حرارت جریان پیدا می کنند و به راحتی قالب گیری می شوند و به دفعات متعدد می توان آن ها را ذوب کرد که پس از سرد شدن به جامد تبدیل می شوند. برخلاف ترمو پلاستیک ها، ترموست ها به صورت صد در صد پلیمر شده عرضه نمی شوند بلکه به حالت منومر نیز عرضه می گردند و واکنش نهایی پلیمریزاسیون آن ها به همراه قالب گیری و شبکه ای شدن زنجیرها انجام می شود. ترموست ها را می توان به تخم مرغ تشبیه کرد که پس از این که با حرارت پخته شد و سفت گردید هیچ گونه راه برگشتی برای تبدیل آن به ماده ی سیال اولیه وجود ندارد.
هر پلیمر ساختار منحصر به فرد خود را دارد و نام شیمیایی آن نیز مشخص است. بعضی از نام ها بر حسب طول زنجیره می باشد مثل پلی پروپیلن.
بلورینگی :
زنجیره های پلیمری به صورت های مختلف کنار هم قرار می گیرند. به حالت کنار هم قرار گرفتن منظم، بلوری و به حالت غیر منظم، بی شکل یا آمورف می گویند.
هر چه نظم زنجیره ها بیشتر باشد، درجه بلورینگی هم بیشتر خواهد بود. درجه بلورینگی یک پلیمر به شکل زنجیره پلیمر بستگی دارد. پلی اتیلن سنگین زنجیره های خطی طویلی دارند که منجر به بلورینگی بالای آن می شود در حالی که زنجیره های پلی اتیلن سبک به شدت شاخه ای بوده و شکل هندسی نامنظمی دارند. اغلب پلیمر ها درجه بلورینگی مختلف دارند.
برچسبها:
بالون های گازی یا کشتی های هوایی چگونه کار می کنند؟
هوا مخلوطی از گازهایی می باشد که ما نمی توانیم آن ها را ببینیم، بو بکشیم یا مزه کنیم. گازهای اصلی تشکیل دهنده هوا نیتروژن و اکسیژن می باشند ولی مقدار کمی از گازهای دیگری چون دی اکسید کربن، بخار آب و برخی گاز های نادر چون هلیوم نیز در هوا موجود می باشند. مقدار بسیاری کمی نیز از ذراتی مانند نمک و گرد و خاک نیز معمولاً در هوا موجود می باشد.
هلیوم گازی است که هفت برابر از هوا سبک تر می باشد و کاربرد هایی مانند ساخت بالن های گازی، ساخت لامپ فلورسنت، ساخت لیزر و... دارد.
با توجه به اینکه برخی گازها از جمله هلیوم از هوا دانسیته کمتری دارند و سبک تر می باشند، می توان بدون گرم کردن از آن ها برای بالا بردن بالون استفاده نمود.
یکی از بهترین گاز های سبک که برای پر کردن بالن های مدرن استفاده می شود هلیوم می باشد. چون هوا از هلیوم سنگین تر است، در بالون های گازی، هوا را درون محفظه هایی بنام بالونِت حبس می کنند تا با هلیوم مخلوط نگردد. با استفاده از این بالونت ها می توان ارتفاع بالون را تنظیم نمود. پمپ کردن هوا به درون بالونت ها، باعث می شود که وزن بالون ها افزایش یابد و لذا ارتفاع آن کم شود.
ساختار داخلی یک بالون هلیوی را در شکل زیر مشاهده می نمایید:
اجزاء شماره گذاری شده در شکل فوق عبارتند از:
1. بدنه بالون که از مواد سبک و مقاوم از جنس پلی استر انعطاف پذیر ساخته می شود.
2. هلیوم درون بالون: بخش اصلی فضای داخل بالون از گاز هلیوم پر می شود و به دلیل اینکه هلیوم از هوا بسیار سبک تر است باعث بالا رفتن بالون می شود.
3. بال های هدایت کننده: بر خلاف بالون های هوای گرم، این بالون ها دارای پروانه هایی می باشند که به وسیله موتور می چرخند و می توانند جهت حرکت بالون را تغییر دهند. جهت و سرعت حرکت بالون توسط این پروانه ها و بال های هدایت کننده تعیین می شود.
4. بالا بر مخصوص حرکت عمودی.
5. سکان مخصوص چرخش بالون.
6. بالونت هوا: با پر و خالی کردن دو عدد از این بالونت ها ارتفاع بالون گازی را تنظیم می کنند.
7. خروجی بالونت.
8. پروانه.
9. کابین.
10. خروجی بالونت.
11. بالونت هوا.
شماتیک یک بالون گازی در شکل زیر نشان داده شده است. همانگونه که توضیح دادیم، وقتی که دریچه بالونت های هوا باز شد، هوای درون آن ها خارج می شود و بالون سبک می شود و هلیوم موجود در بالون باعث بالا رفتن آن می شود. برای سنگین تر کردن بالون و در نتیجه کاهش دادن ارتفاع آن نیز هوا به درون بالونت ها پمپ می گردد.
برچسبها:
یکی از معمول ترین سوال هایی که مطرح می شود این است که: چه کسی صفر را کشف کرد؟ البته برای جواب دادن به این سوال به دنبال این نیستیم که بگوییم شخص خاصی صفر را ابداع و دیگران از آن زمان به بعد از آن استفاده می کردند. اولین نکته شایان ذکر در مورد عدد صفر این است که این عدد دو کاربرد دارد که هر دو بسیار مهم تلقی می شود؛ یکی از کاربردهای عدد صفر این است که به عنوان نشانه ای برای جای خالی در دستگاه اعداد (جدول ارزش مکانی اعداد) به کار می رود. بنابراین در عددی مانند 2106 عدد صفر استفاده شده تا جایگاه اعداد در جدول مشخص شود که به طور قطع این عدد با عدد 216 کاملاً متفاوت است؛ و دومین کاربرد صفر این است که خودش به عنوان عدد به کار می رود که ما به شکل عدد صفر از آن استفاده می کنیم. هیچ کدام از این کاربردها تاریخچه پیدایش واضحی ندارند. در دوره اولیه تاریخ کاربرد اعداد بیشتر به طور واقعی بوده تا عصر حاضر که اعداد مفهوم انتزاعی دارند. به طور مثال مردم دوران باستان اعداد را برای شمارش تعداد اسبان، ... به کار می برند و در این گونه مسائل هیچگاه به مسئله ای برخورد نمی کردند که جواب آن صفر یا اعداد منفی باشد. بابلی ها تا مدت ها در جدول ارزش مکانی هیچ نمادی را برای جای خالی در جدول به کار نمی بردند. می توان گفت از اولین نمادی که آن ها برای نشان دادن جای خالی استفاده کردن گیومه (") بود. مثلاً عدد6"21 نمایش دهنده 2106 بود. البته باید در نظر داشت که از علائم دیگری نیز برای نشان دادن جای خالی استفاده می شد ولیکن هیچ گاه این علائم به عنوان آخرین رقم آورده نمی شدند، بلکه همیشه بین دو عدد قرار می گیرند به طور مثال عدد "216 را با این نحوه علامت گذاری نداریم. به این ترتیب به این مطلب پی می بریم که کاربرد اولیه عدد صفر برای نشان دادن جای خالی اصلاً به عنوان یک عدد نبوده است. البته یونانیان هم خود را از اولین کسانی می دانند که درجای خالی، صفر استفاده می کردند اما یونانیان دستگاه اعداد (جدول ارزش مکانی اعداد) مثل بابلیان نداشتند. اساساً دستاوردهای یونانیان در زمینه ریاضی بر مبنای هندسه بوده و به عبارت دیگر نیازی نبوده است که ریاضی دانان یونانی از اعداد نام ببرند، زیرا آن ها اعداد را به عنوان طول خط مورد استفاده قرار می دادند. البته بعضى از ریاضی دانان یونانی ثبت اطلاعات نجومی را بر عهده داشتند. در این قسمت به اولین کاربرد علامتی اشاره می کنیم که امروزه آن را به این دلیل که ستاره شناسان یونانی برای اولین بار علامت 0 را برای آن اتخاذ کردند، عدد صفر می نامیم. تعداد معدودی از ستاره شناسان این علامت را به کار بردند و قبل از این که سرانجام عدد صفر جای خود را به دست آورد، دیگر مورد استفاده قرار نگرفت و سپس در ریاضیات هند ظاهر شد. هندیان کسانی بودند که پیشرفت چشمگیری در اعداد و جدول ارزش مکانی اعداد ایجاد کردند هندیان نیز از صفر برای نشان دادن جای خالی در جدول استفاده می کردند. اکنون اولین حضور صفر را به عنوان یک عدد مورد بررسی قرار می دهیم اولین نکته ای که می توان به آن اشاره کرد این است که صفر به هیچ وجه نشان دهنده یک عدد به طور معمول نمی باشد. از زمان های پیش اعداد به مجموعه ای از اشیاء نسبت داده می شدند و در حقیقت با گذشت زمان مفهوم صفر و اعداد منفی که از ویژگی های مجموعه اشیاء نتیجه نمی شدند، ممکن شد. هنگامی که فردی تلاش می کند تا صفر و اعداد منفی را به عنوان عدد در نظر بگیرید با این مشکل مواجه می شود که این عدد چگونه در عملیات محاسباتی جمع، تفریق، ضرب و تقسیم عمل می کند. ریاضی دانان هندی سعی بر آن داشتند تا به این سئوال ها پاسخ دهند و در این زمینه نیز تا حدودى موفق بوده اند. این نکته نیز قابل ذکر است که تمدن مایاها که در آمریکای مرکزی زندگی می کردند نیز از دستگاه اعداد استفاده می کردند و برای نشان دادن جای خالی صفر را به کار می برند. بعدها نظریات ریاضی دانان هندی علاوه بر غرب، به ریاضی دانان اسلامی و عربی نیز انتقال یافت. فیبوناچی، مهمترین رابط بین دستگاه اعداد هندی و عربی و ریاضیات اروپا می باشد.
برچسبها:
شکل دهی پلاستیک ها
پلاستیک ها نیز مانند فلزات استفاده گسترده ای دارند. پلاستیک ها دسته ای از مواد مصنوعی را شامل می شوند که می توان آن ها را با اعمال فشار و حرارت قالب گیری یا شکل دهی کرد. روش های شکل دهی پلیمر ها به عوامل زیر بستگی دارد :
1- نوع رزین پلیمری
2- شکل هندسی قطعه نهایی
3- حجم تولید
4- استحکام مورد نیاز
برای ارتباط دادن این عوامل، انتخاب روش های تولید باید به دقت بررسی شوند. روش هایی که بیشتر برای شکل دهی ترمو پلاستیک ها استفاده می شوند عبارتند از :
1- اکستروژن
2- تزریق
3- قالب گیری دمشی
در تمام روش های شکل دهی ترمو پلاستیک ها، ماده ابتدا باید حرارت داده شود تا به دمای نرم شدن یا جریان پذیری برسد و برای شکل پذیری مناسب شود. رفتار هر نوع ماده پلاستیکی در دماهای بالا از عوامل مهم می باشد. شاخص مذاب ( Mfi ) یا سرعت جریان مذاب معمول ترین روش بررسی این رفتار می باشد.
در این آزمایش مقداری از ماده پلیمری در یک محفظه مشخص گذاشته می شود و تا دمای مشخص حرارت می بیند و یک نیروی مشخص با استفاده از یک پیستون به مذاب وارد می شود که منجر به عبور جریان مذاب از سوراخ کالیبره شده می شود. جرم پلیمری که در مدت 10 دقیقه از این سوراخ عبور می کند به عنوان شاخص مذاب یا سرعت جریان مذاب معرفی می شود.
از آن جا که سرعت عبور مذاب با افزایش وزن مولکولی کاهش می یابد، سرعت جریان را می توان به عنوان شاخص تعیین وزن مولکولی پلیمر در نظر گرفت. رزین های پلیمری معمولا به شکل گرانول یا قرص های ریز به فروش می رسد که شکل ظاهری آن ها را می توان به برنج تشبیه کرد.
در هر روش تولید اولین مرحله، حرارت دادن و ذوب کردن دانه های پلیمری و تبدیل آن ها به حالت جریان پذیر می باشد.
برچسبها:
وان دو گراف
در این مقاله به بررسی ساختمان دستگاهی خواهیم پرداخت اولین بار توسط «روبرت جمیسون وان دو گراف» در سال 1937 اختراع گردید.
وان دو گراف از موتور، غلطک، تسمه پلاستیکی، جاروبک و کره ی فلزی تشکیل شده است.
می توان مقدار زیادی الکتریسیته ی ساکن با آن تولید کرد. به طوری که حتی اگر شما دست خود را به کلاهک فلزی آن بزنید، جرقه هایی مثل رعد و برق را می توانید احساس کنید.
همانطور که می دانید چند روش برای باردار کردن اجسام وجود دارد:
مالش و القاء و . . .
حتماً این آزمایش را بارها انجام داده اید که یک شانه پلاستیکی را با موهایتان باردار کنید و تکه های بسیار کوچک کاغذ را جا به جا کنید.
در شکل زیر قسمت های مختلف وان دو گراف را مشاهده می کنید.
وقتی که موتور روشن می شود، غلطک پایینی می چرخد و در اثر چرخش غلطک، تسمه حرکت می کند و با سرعت می چرخد، اصطکاک بین غلطک و تسمه باعث باردار شدن تسمه می شود؛ بار منفی روی تسمه قرار می گیرد و با آن بالا می رود و تا نزدیک کره ی فلزی می رسد.
داخل کره ی فلزی به یک جاروبک متصل است.
وظیفه ی جاروبک؛ انتقال بارهای منفی به کره ی فلزی می باشد و بار تسمه تخلیه می شود. اما چون تسمه به صورت مداوم درحال چرخش است پس در قسمت پایینی در اثر تماس با غلطک باردار می شود و به قسمت بالا و در نهایت به کره منتقل می گردد و این کار ادامه می یابد؛ هر چقدر که این چرخش بیشتر باشد؛ بار بیشتری به کلاهک وان دو گراف منتقل می شود و کره ی وان دو گراف بیشتر باردار می شود.
حال فرض کنید که یک کفش پلاستیکی عایق به پا دارید و بخواهیم دستمان را به کره ی وان دو گراف باردار نزدیک کنیم. بارهای الکتریکی از طریق هوا و دست وارد بدن ما می شود و در بدن ما جمع می شود.
شکل زیر نمونه ای از این آزمایش رانشان می دهد، که شما اکنون می توانید بگوییدکه چرا موهای این افراد سیخ شده است...
برچسبها:
پلی اتیلن
کاربرد های پلاستیک ها :
پلی اتیلن ( PE ) با پلیمریزاسیون گاز اتیلن تحت فشار و دمای بالا و در حضور کاتالیست های فلزی تولید می شود. تحت این شرایط مولکول های اتیلن به صورت زنجیره های به طول 50 تا 50000 واحد تبدیل می شوند و گاز اتیلن به یک ماده جامد سفید کریستالی تغییر حالت می دهد. تصویر زیر مولکول اتیلن را نمایش می دهد.
ضمن انجام واکنش پلیمریزاسیون تعدادی شاخه های جانبی نیز در طول زنجیره اصلی ایجاد می شود.
پلی اتیلنی که تعداد زنجیره های جانبی آن کم و طول آن ها کوتاه باشد، پلی اتیلن سنگین ( HDPE ) نامیده می شود.
در دما و فشار بالاتر در پلیمریزاسیون شاخه های جانبی بیشتر و بلند تر ایجاد می شود در نتیجه زنجیره ها نخواهند توانست به هم نزدیک شوند، در نتیجه بلورینگی کم بوده و چگالی آن پایین خواهد بود که این پلی اتیلن، پلی اتیلن سبک
( LDPE ) نامیده می شود.
تفاوت های خواص HDPE و LDPE آن قدر زیاد است که کاربرد های آن ها کاملا متفاوت بوده تا جایی که می توان آن ها را از دو خانواده مختلف فرض کرد. دامنه ی خواص پلی اتیلن ها بسیار گسترده می باشد و قیمت آن نیز مناسب است به همین علت در بسیاری از مصارف از آن استفاده می شود. تصویر زیر پلی اتیلن را نمایش می دهد.
مهم ترین ویژگی های HDPE که موجب کاربرد گسترده آن شده است، هزینه ی پایین و نفوذ ناپذیری آن در برابر رطوبت می باشد.
مصارف HDPE :
بیشتر کیسه های سردستی، بسته ها و لفاف های مواد غذایی از HDPE تولید می شوند. نفوذ پذیری خوب، آن را برای کاربرد هایی که نیاز به محافظت در برابر رطوبت دارند مناسب می سازد. بیشتر جعبه های صنعتی، صندوق ها، پالت ها و لوله های انتقال آب کشاورزی از HDPE ساخته می شوند.
برچسبها:
تاریخچه اختراع اولین وسائل حمل و نقل آبی
در این مطلب می خواهیم شما را با تاریخچه حمل و نقل آبی و روند بهبود آن از ابتدا آشنا نماییم. شنیده ها حاکی از این است که اولین کشتی در سال 3500 قبل از میلاد ساخته شده است و در اسناد و نقاشی های قدیمی مصر نیز مدارکی از این امر وجود دارد. این کشتی ها دارای بادبان های مربع شکل بودند و با استفاده از نیروی باد حرکت می کردند.
در قرن 1 بعد میلاد، سکان در چین اختراع گردید.
در حدود 100 سال بعد از میلاد، دریانوردان عرب بادبان مثلثی شکل را اختراع نمودند. این بادبان ها به کشتی ها این امکان را می دادند که با استفاده از جریان باد به سفر بپردازند.
در سال 1490، دریانوردان کرستوفر کلمبوس، با دیدن تخت های معلق در غرب هند، نحوه خوابیدن در این تخت ها را در سفرهای دریایی فرا گرفتند. این تخت ها هاموک (Hammock) نام داشتند و شرایط مناسبی برای دریانوردان فراهم آوردند.
در سال 1770، کاپیتان جیمز کوک، کاوشگر انگلیسی، موج سواری مردم در هاوایی را مشاهده و ثبت نموده.
در سال 1776، اولین حمله نظامی بوسیله زیردریایی آمریکایی شکل گرفت.
در سال 1802، اولین کشتی بخاری قابل اطمینان به نام شارلوت دوندا در اسکاتلند شروع به کار نمود.
در حوالی سال 1837-1836 جان اریکسون در آمریکا و فرانسیس پتی در انگلیس، ملخ های مارپیچی را اختراع و ثبت نمودند.
در 1897، کشتی توربینیا (Turbinia) که متعلق به چارلز پارسون انگلیسی بود، به عنوان اولین کشتی که نیروی خود را از توربین بخار تأمین می نمود نام خود را ثبت نمود.
در سال 1900، جان هلند ایرلندی در آمریکا اولین زیردریایی مدرن را ساخت.
در سال 1906، انریکو لانینی ایتالیایی اولین هیدروفویل را با موفقیت تست نمود.
در سال 1922، رالف ساموئلسون، اسکی روی آب را اختراع نمود.
در سال 1940، موج سواری در فلوریدا اختراع گردید.
در سال 1955، اولین زیردریایی که با انرژی هسته ای کار می کرد به نام نوتیلوس در آمریکا ساخته شده و به آب انداخته شد.
در سال 1959، اولین هاورکرافت در انگلستان ساخته شد. این هاورکرافت به نام کریستوفر کوکرل انگلیسی ثبت شده است.
در سال 1963، جت اسکی بوسیلی کلایتون جاکوبس آمریکایی ابداع گردید و اولین جت اسکی در سال 1973 به فروش رسید.
برچسبها:
pvcیا پلی وینیل کلراید
کاربرد های پلاستیک ها (پی وی سی):
پلی وینیل کلراید اولین بار در سال 1835 به صورت اتفاقی کشف شد و سال ها بعد در مقیاس تجاری تولید گردید.
پی وی سی به روش پلیمریزاسیون وینیل کلراید تولید می شود که وینیل کلراید مشتق شده از اتیلن می باشد. تفاوت پی وی سی با پلی اتیلن در یک اتم کلر است که جانشین یک اتم هیدروژن شده است.
پلی وینیل کلراید، پلاستیکی با موارد استفاده نامحدود است و در شرایط حاضر یکی از ارزشمند ترین محصولات صنعت پتروشیمی به شمار می آید. به طور عمومی بیشتر از 50% از پی وی سی ساخت بشر در ساختمان سازی استفاده میشود. زیرا پی وی سی ارزان بوده و به سادگی سر هم بندی میشود. در سال های اخیر پی وی سی جایگزین مواد ساختمان سازی سنتی نظیر چوب، سیمان و سفال در بسیاری از مناطق شده است.
پلی وینیل کلراید از نظر حجم تولید پلاستیک ها، پس از پلی اتیلن ها و پلی پروپیلن ها در رده سوم قرار دارد و قابل بازیافت است.
از جمله مزیت های محصولات پی وی سی می توان به موارد زیر اشاره کرد :
صد در صد ضد آب، عایق حرارت و برودت، عایق صدا، سبک، ضد آتش, ضد حشره، تنوع در طرح و رنگ، مقاومت خوب در برابر چربی ها، اسیدها و بازها، عایق الکتریسیته از جمله ویژگی های پلی وینیل کلراید (PVC) محسوب می شود.
پلی وینیل کلراید (PVC) به دو صورت کلی تولید می شود:
- سخت که مقاومت و سختی قابل ملاحظه ای دارد.
- نرم و قابل انعطاف که نسبت زیادی پلاستایزر جهت نرمی و خاصیت کشسانی به آن اضافه می شود.
پی وی سی به تنهایی یک ماده شکننده و سخت است که پایداری حرارتی پایینی دارد به همین علت استفاده از آن بدون افزودن مواد افرودنی ممکن نمی باشد. مهم ترین این افزودنی ها، انواع نرم کننده های مختلف می باشد که البته تمام آن ها برای بسته بندی مواد غذایی مناسب نمی باشند.
در اواخر 1960دکتر جان گریچ و دکتر موریس جانسون اولین کسانی بودند که به وضوح سرطان زایی مونومر وینیل کلراید را برای انسان شناسایی کردند، زمانی که بر روی کارگران، دایره پلیمریزاسیون وینیل کلراید را در بی اف گود ریچ آزمایش کردند.
اعتقاد بر این است که بیشتر محصولات وینیلی زمانی که به طور صحیح مصرف شوند عموماً بی ضررند هر چند تعدادی از افزودنی ها و نرم کننده ها از محصول وینیلی میتوانند نشت کنند. حتی با وجود این که پی وی سی اسباب بازیهای نرم به منظور نوزادان برای سال هاست که می سازد اما این نگرانی همچنان وجود دارد که این افزودنی ها از اسباب بازی های نرم به دهان کودکانی که آن را به دهان میبرند نشت کند.
برچسبها: